Dzisiaj dostrzegać będziemy piękno majowej przyrody. Poznamy znaczenie barwy ochronnej dla zwierząt …
1.Karta pracy, cz.4, s.36-37 – oglądanie obrazka. Określenie, co dzieje się na łące w maju. Oglądanie zdjęć zwierząt, nazywanie ich.
2.Słuchanie piosenki ,,Wiosna na łące”, proponuję wysłuchać 2x aby dziecko bardziej poznało treść:
https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw
Rozmowa na temat tekstu piosenki (można połączyć z oglądaniem obrazków/zdjęć mieszkańców łąki)
-Kto przybył na łąkę?
-Co zaczęło się dziać na łące, kiedy przyszła wiosna?
-Co to znaczy, że świerszcz stroi skrzypce?
-Wymień mieszkańców łąki, o których jest mowa w piosence.
3.Zabawa z rymowanką – dziecko z rodzicem (lub z rodzeństwem), stają naprzeciwko siebie (rodzic może usiąść by być z dzieckiem na równej wysokości)
Dwie zielone małe żabki
tak nad stawem grają w łapki (WKONYWANE RUCHY)
jedną łapką podnoszą prawą rękę ugiętą w łokciu,
klap, klap, klap uderzają o prawą dłoń partnera
drugą łapką podnoszą lewą rękę ugiętą w łokciu,
klap, klap, klap uderzają o lewą dłoń partnera
potem dwoma podnoszą obie ręce ugięte w łokciach,
klap, klap, klap uderzają w obie dłonie partnera,
ty bocianie nas nie łap. przykucają i grożą bocianowi, poruszając wskazującym palcem.
4.Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej - Zaremby ,,Zabawa w chowanego”
Dzieci oglądają ilustracje związane z opowiadaniem – Książka, s.74-77
Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa i stokrotki o biało-żółtych kwiatach.
I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów i zielonych roślin.
Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego.
– Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła. – Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie
Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza!
Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód.
Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych tak samo zielone jak żabka.
„To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny.
O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami! Biedronka rozpostarła małe skrzydełka. – Mam cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami!
Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia.
– I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny.
„Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego. – Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała.
Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę.
– Jest! Widzę cię, motylku!
Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem? Z pewnością nie.
– Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele
tak z nią postąpili.
– Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące. Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego
pośród zielonej trawy. Niełatwo też wypatrzyć żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół
przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści
– To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny.
– Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów. – Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się dobrze. Żabka i konik polny też.
Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni. Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka.
Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki, żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki.
Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu. – Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych
spodniach dziewczynki i... znikła.
A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?
* Rozmowa na temat opowiadania.
Rodzic stawia dziecku pytania, a dziecko stara się odpowiedzieć pełnym zdaniem:
- W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?
− Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?
− Co to jest barwa ochronna?
Ubarwienie ochronne czy maskujące polega na upodobnieniu się barwą ciała do środowiska życia danego zwierzęcia. Ubarwienie ochronne jest rozpowszechnione wśród zwierząt, takich jak niedźwiedź polarny, pasikonik, rzekotka drzewna.
5.Praca plastyczna – wykonaj biedronkę, główną bohaterkę opowiadania, według proponowanego filmiku ( możesz biedronce dorobić oczy i umieścić ją na dużym zielonym liściu, wyciętym z zielonej kartki)
https://www.youtube.com/watch?v=r0mUU1IM9mM
(Starszaki sami wytną koła, maluszkom niezbędna pomoc rodzica. Żeby biedronka nie była zbyt mała, zwróćcie uwagę na wielkość kół)
