Zasady savoir-vivru wśród dzieci i młodzieży

Wyrażenie savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego. Savoir znaczy wiedzieć, vivre znaczy żyć. Stąd savoir-vivre przetłumaczyć można jako sztuka życia. Ten splot słów można rozumieć jako znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności oraz jako umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach.

Zasady savoir-vivre’u dotyczą przede wszystkim:

• zachowania się w szczególnych sytuacjach,
• form towarzyskich (np. w miejscu pracy, w rodzinie, na przyjęciach),
• komunikacji (także telefonicznej i internetowej),
• nakrywania i podawania do stołu, sposobów jedzenia oraz picia,
• wyglądu, prezencji (np. postawy, higieny) i właściwego ubioru (dress code).

Savoir-vivre jest uwarunkowany kulturowo, a więc znacząco różni się w zależności od regionu świata. Znajomość międzykulturowych zasad określana jest mianem cross-cultural savoir-vivre. Znajomość zasad savoir-vivre jest jednym z wyznaczników kultury osobistej człowieka.

Słowa związane ze sztuką życia:

ogłada -umiejętność odpowiedniego zachowania się

dobre maniery – grzeczność, uprzejmość, dobre wychowanie.

bon ton – [bą tą̣; fr.],nienaganny sposób bycia; dobry ton

etykieta – obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach

netykieta – zwyczajowe zasady korzystania z usług Internetu